3 yıllar önce
Annemi düştükten ve bileğini kırdıktan sonra bu ha...
Annemi düştükten ve bileğini kırdıktan sonra bu hastaneye götürdüm. Onu hızlı bir şekilde bir odaya aldılar ama bundan sonra her şey dibe vurdu. Bir asistan ona tedavi etti ve onun yeni olduğu ve ne yaptığını gerçekten bilmediği belliydi. Sonunda, asliye yardım için bir doktor gelmek zorunda kaldı. Doktor yerine asistan tarafından görülmemizin iyi olup olmadığını hiç sormadılar. Onun üzerinde çalışmaya başladılar ama kimse tam olarak neyi kırdığını bile açıklamadı. Takip bakımı için bir ortopedi gördükten sonra, asistanın bize sonraki adımların ne olduğu hakkında söylediği her şeyin tamamen yanlış olduğunu, bu yüzden beklentilerimizin yanlış olduğunu öğrendik. Acil servis doktoru bizi görmeye hiç gelmedi ama hemşire annemi taburcu etmeye geldi ve çok iyi ve yardımcı oldu. İltihaplanma veya ağrı için reçetesiz ilaçlar dışında hiçbir şey reçete edilmemiştir. İtirazımdan sonra bile kimse yardıma gelmedi. Daha sonra nöbetçi hemşireyi annemin acı içinde ağladığını ve uyumadığını bildirmek için aradığımda, hemşire kabaydı, benimle konuştu ve annesi olsaydı ne isteyeceğini söyledi. Bu harika ama annesi değil ve sevdiği birini acı içinde seyretmesi uygun olsa da, onu rahat ettirmek için yapılabilecek bir şey olduğunu bilerek, bu benim için uygun değil. Bir doktora mesaj gönderip gönderemeyeceğini veya bir şekilde yardım edip edemeyeceğini sorduğumda, temelde bana uyuşturucu arayan dedi ve yapabileceği hiçbir şey olmadığını söyledi. Annemin tablosu bile yoktu çünkü görüşme sırasında kimse annemin adının ne olduğunu sormadı. Belli ki travmatik bir deneyim sırasında suçlu ve uyuşturucu bağımlısı muamelesi görmek beni sadece çaresiz ve hüsrana uğrattı ve anneme olması gerekenden daha fazla acı çektirdi. Bir ortopedi ile takip ettiğimizde, bunun yanlış olduğunu söyledi ve ona ibuprofen ve ağrı için bir şey verdi. Sağlık, sadece bir sağlık hizmeti sağlayıcısı olarak bildiklerinizle değil, aynı zamanda hastalarınıza nasıl empati ve özen gösterdiğinizle de ilgilidir. Konuştuğunuz ya da hakkında konuştuğunuz hastanın adını bile bilmiyorsanız, empati göstermiyorsunuz demektir! İşinizden bıkmışsanız, yeni bir tane bulma zamanı!
Güncelleme: Annem arka arkaya nöbetler geçirdikten sonra bugün (2 hafta sonra) oraya gittik. Orada bulunduğumuz 9 saat içinde, bir xray ve bir cbc yaptılar. Eeg yok, CT taraması yok. Başhemşire, annem demans hastası ve ben onun bakıcısı olmama rağmen annemle bir gecede kalamayacağımı söyledikten sonra tıbbi tavsiyeye rağmen kendi kendimize taburcu olduk. Ben oradayken onu görmezden gelirlerse, hiçbir şeyi açıklamazlarsa veya rutin tansiyon ilaçlarını zamanında verirlerse, onu savunmak için orada olmasaydım ne yapacaklarını hayal bile edemiyorum. Hastanede yürürken (tekerlekli sandalye bile sağlamadıkları için), hemşirelerin hastalarını karşılaştırıp güldükleri bir hemşire istasyonundan geçtik. Sadece bu daha da üzücü değil, aynı zamanda bir HIPAA ihlali oldu !!
İki haftada 2 ayrı fırsat ve bir daha asla !! Sağlık görevlilerinin ekstra 1,5 mil başka bir hastaneye gitmesini sağlayacağım !!
Çevrildi